Dawniej i dziś – pomiary temperatury i energii cieplnej w oceanach

Dopiero w XXI wieku można powiedzieć, że badania klimatu ziemskiego ruszyły pełną parą. Kiedy zdano sobie sprawę, że w systemie klimatycznym poważnie zaniedbano szczegółowe oględziny największego i najważniejszego zbiornika klimatycznego jakim jest pięć oceanów na Ziemi: Spokojny (Pacyfik), Atlantycki, Indyjski, Południowy i Arktyczny. Tym bardziej, że denialiści naciskali coraz mocniej próbując podważyć teorię globalnego ocieplenia. Tak dłużej to trwać nie mogło. Postanowiono coś z tym zrobić. Continue reading “Dawniej i dziś – pomiary temperatury i energii cieplnej w oceanach”

Chmury wywołują coraz potężniejszy efekt cieplarniany

Chmury to zjawiska meteorologiczne, które uczestniczą na trzy sposoby w globalnym ociepleniu. Pierwsze badania naukowe nie dawały pewnych informacji, że klimat bardziej ociepla się z powodu dodatkowego sprzężenia zwrotnego – chmur. Jednak następne badania wskazują, że klimat staje się cieplejszy nie tylko dzięki rosnącym w astronomicznym tempie emisjom gazów cieplarnianych, zwłaszcza dwutlenku węgla, ale i coraz intensywniejszym pokrywom chmurowym. Continue reading “Chmury wywołują coraz potężniejszy efekt cieplarniany”

Od huraganów, tajfunów, cyklonów dziś do hiperkanów w coraz cieplejszej przyszłości

Adaptacja artykułu Nauki o Klimacie “Co z tymi huraganami?”

Huragany, tajfuny, cyklony to są potencjalnie groźne zjawiska atmosferyczne, które rozwijają się nad wodami oceanicznymi i niejednokrotnie swą siłą wkraczają na lądy, zwłaszcza na wybrzeża. Swoją obecnością dokonują totalnych spustoszeń w obszarach zasiedlonych przez ludzi.

Huragany są spotykane głównie na północno-wschodnim Pacyfiku oraz przede wszystkim na północno-zachodnim Atlantyku. Tajfuny występują na północno-zachodnim Pacyfiku. Natomiast cyklony tropikalne rozwijają się w południowo-wschodniej i południowo-zachodniej części Oceanu Indyjskiego. Continue reading “Od huraganów, tajfunów, cyklonów dziś do hiperkanów w coraz cieplejszej przyszłości”

Czy gatunki zwierząt arktycznych czeka rychła zagłada?

Interpretacja autorska na podstawie Wikipedii.

Arktyka to najcieplejszy region na Ziemi. Średnia anomalia temperatury regionalnej w tej części świata wynosi 3 stopnie Celsjusza powyżej okresu przedprzemysłowego, a lokalnie w niektórych rejonach za kołem podbiegunowym temperatury dochodzą nawet do 10 stopni Celsjusza powyżej okresu przedprzemysłowego. Z dekady na dekadę, lód topnieje coraz szybciej i to niestety nie jest korzystne dla niezbyt licznych populacji roślin i zwierząt arktycznych.

Najbardziej zagrożonymi gatunkami zwierząt ekosystemów polarnej Arktyki są takie, których areał do lęgów i do polowań ogranicza się do paków lodowych i kier. Niestety te ekosystemy zanikają pod wpływem coraz szybciej rosnącej temperatury globalnej. Zmiany klimatyczne są nieubłagane i odbijają się coraz bardziej niekorzystnie na biosferze polarnej. Continue reading “Czy gatunki zwierząt arktycznych czeka rychła zagłada?”

Wulkaniczna mitologia

Wulkany emitujące więcej niż ludzkość, to najbardziej absurdalny mit jaki wymyślili denialiści. Najzabawniejsze w tym wszystkim jest to, że nie podają żadnych liczb, żadnych odniesień i źródeł naukowych. Po prostu roznoszą te plotki na cały świat, nigdzie nie potwierdzone w żadnych instytucjach naukowych zajmujących się badaniem klimatu.

A prawda naukowa jest taka, że wulkany, zarówno lądowe, jak i podwodne emitują tylko około 0,3 mld ton CO2 na rok. A więc, zaledwie 1 % ludzkich emisji. Cała nasza cywilizacja przemysłowa emituje ponad 30 mld ton na rok. Continue reading “Wulkaniczna mitologia”

Lasy – magazyn węgla

Jeśli zgodnie z ustalonymi postanowieniami na Paryskim Porozumieniu w grudniu 2015 r. mamy jak najdłużej powstrzymać nieocieplenie się świata do 1,5°C, to powinniśmy poważnie jako ludzkość pomyśleć o dekarbonizacji naszych gospodarek. To nie są żarty. A nie możemy w żadnym wypadku dopuścić do ogrzania się Ziemi o 2°C, gdyż możemy wtedy uruchomić dodatkowo nowe sprzężenia zwrotne, jak np. emisje gazów cieplarnianych z naturalnych źródeł, oraz uruchomić kolejne punkty krytyczne, czyli osłabić jakieś nowe regiony naszej planety (Joachim Schellnhuber, Stefan Rahmstorf i Ricarda Winkelmann, 2016). Zalesienia tym wyzwaniom nie przeciwstawią się absolutnie. Continue reading “Lasy – magazyn węgla”

Klimat coraz szybciej się ociepla a ludzkość nadal ignoruje to, niedowierza lub zwleka

Zwolennicy niepohamowanego wzrostu gospodarczego są właśnie tymi, którzy najbardziej negują zachodzące zmiany klimatyczne. W szczególności ci, którzy na własnej skórze jeszcze nie odczuli wyraźnie zachodzących zmian. To się jednak zmieni. Na ogół jednak są to ludzie będący ignorantami naukowymi i broniącymi swojego dotąd nienaruszonego status quo. To się jednak zmieni. Ich cały establishmentowy świat wcześniej czy później zawali się. Nie potrafią albo nie chcą zrozumieć, że ich świat konserwatywnych czy też liberalnych wartości sypie się jak domek z kart. Tą siłą sprawczą jest nie kto inny jak globalne ocieplenie. Zmiecie ono nie tylko świat biedaków, ale i również bogaczy Continue reading “Klimat coraz szybciej się ociepla a ludzkość nadal ignoruje to, niedowierza lub zwleka”

Coraz częstsze migracje gatunków na wyższe szerokości geograficzne

Przy obecnym spalaniu paliw kopalnych, przy scenariuszu business-as-usual, niestety nie ma żadnych pozytywnych aspektów, jeśli chodzi o zamiar osiedlenia się na wyższych szerokościach geograficznych, gdy na niższych zrobi się za gorąco. Trudno naprawdę przewidzieć jak zareagują np. ekosystemy na Alasce, w północnej Kanadzie, w Skandynawii czy na północnej Syberii jeśli klimat ociepliłby się już do temperatur takich jak na południu Kanady, w Europie Środkowej, czy w Azji Centralnej. Jednak nie będą to wcale pozytywne zmiany. Tak więc, tu przydałoby się ostudzić emocje niektórych ludzi, którzy w globalnym ociepleniu doszukują się jakichś pozytywnych zmian. Nic z tego. To mit. Continue reading “Coraz częstsze migracje gatunków na wyższe szerokości geograficzne”

Nawet gdy ustaną emisje gazów cieplarnianych, to i tak lądolody będą topnieć, a poziom oceanów wzrastać, nawet przez tysiące lat

Czyżbyśmy uruchomili już przysłowiowe Puszki Pandory?! I całe zło w postaci globalnego ocieplenia ujawni się w całej swej postaci, nawet gdy radykalnie zrezygnujemy całkowicie z emisji gazów cieplarnianych do atmosfery i do oceanów?

Aż trudno uwierzyć, ale prognozy nie są dla nas optymistyczne. Naukowcy, klimatolog Robert DeConto z University of Massachusetts Amherst oraz David Pollard z Pennsylvania State University właśnie twierdzą, że taka możliwość jest prawdopodobna. Nawet gdy przestaniemy traktować atmosferę jak darmowy ściek, to zarówno poziom wód Wszechoceanu będzie dalej wzrastał, jak i lądolody będą nadal topnieć (Robert deConto i David Pollard, 2016). Pewnie też i inne ekstremalne zjawiska pogodowe, jak huragany, ulewy i powodzie oraz susze, pożary i trąby powietrzne, dadzą o sobie znać w bardziej intensywny sposób.  Continue reading “Nawet gdy ustaną emisje gazów cieplarnianych, to i tak lądolody będą topnieć, a poziom oceanów wzrastać, nawet przez tysiące lat”

Cyrkulacja termohalinowa i jej szczegółowy przebieg w oceanach świata

Autorska interpretacja na podstawie “Podręcznego atlasu świata”, 1998 r., Geocenter.

Ogólne znaczenie cyrkulacji termohalinowej

O cyrkulacji termohalinowej nie tak często się mówi (Patrz poniższy link z modelem Ziemi i cyrkulacji termohalinowej). To termin wzięty prosto z hydrologii (a dokładniej z oceanologii), który jest używany także w klimatologii. Ogólnie mówiąc. Co to jest? Jest to wielki transporter wód głębinowych i powierzchniowych. Czyli globalna cyrkulacja wód oceanów, która w dużym stopniu zależy od stężenia soli i temperatur. Ma ona bardzo duże znaczenie dla dynamiki klimatu ziemskiego. Na cyrkulację termohalinową mają również wpływ inne czynniki takie jak: ruch obrotowy Ziemi, zjawiska pływowe, globalna cyrkulacja powietrza. Continue reading “Cyrkulacja termohalinowa i jej szczegółowy przebieg w oceanach świata”