Klimat Ziemi

Dawniej było cieplej i była wyższa koncentracja dwutlenku węgla. Czy to znaczy, że nie mamy się czym martwić teraz? Z pewnością nie. Powodów do zmartwienia jest wiele. Dawne gwałtowne zmiany klimatu trwały od co najmniej 20 tysięcy (epizody hipertermiczne) do kilku milionów lat (okresy ekstynkcji gatunków). Jeszcze z tym nie mamy do czynienia na obecnej Ziemi, ale możemy prędko do nich doprowadzić poprzez emisje gazów cieplarnianych pochodzenia antropogenicznego do atmosfery i do oceanów. Continue reading “Widmo wielkiego wymierania w końcu dosięgnie i nas”

Continue reading “Denialiści atakują, ale my prostujmy ich fałszywe tezy i zabiegi erystyczne”

Tytułowe krążenie węgla to nic innego jak jego obieg w szybkim i wolnym cyklu węglowym.

W latach 50 pojawił się w wielu środowiskach naukowych niepokój. A więc, to już trwa 70 lat. Początkowo nie wszyscy z tym się zgadzali czy to jest wskutek działalności przemysłowej człowieka. Ale pierwsze wyniki badań już były. Tylko niestety w pewnym sensie zostały zlekceważone. Naukowcy zaczęli nie tylko badać klimat w atmosferze i na powierzchni Ziemi, ale też na powierzchni oceanów i w jego głębinach.

W szybkim cyklu węglowym węgiel krąży pomiędzy atmosferą, biosferą a oceanami. A w wolnym cyklu węglowym przemieszcza się pomiędzy atmosferą, biosferą, oceanami a glebami i skałami oraz osadami dennymi oceanów. Continue reading “Krążenie węgla w systemie klimatycznym Ziemi”

Klimat zmieniał się, zmienia się i będzie zmieniać się o tym dokładnie wiedzą naukowcy już od dawna. Cykle glacjalno-interglacjalne, czyli epoka zwana plejstocenem, w kenozoiku zaczęła się około 2,6 mln lat temu. Obecnie gdyby nie było spalania paliw kopalnych zmierzalibyśmy wyraźnie ku kolejnej epoce lodowcowej, która prawdopodobnie nastąpiłaby za 8 tysięcy lat. Tak się jednak nie stanie. Przynajmniej nie tak prędko. Szacunkowo może to być za około 50 tysięcy lat, ale to wszystko zależy od tego ile wyemitujemy gazów cieplarnianych do atmosfery i do oceanów. Continue reading “Klimat zmieniał się zawsze, ale teraz to my go zmieniamy”

Nie mieszkamy sami na Ziemi. Czas na to aby do ludzi to dotarło, że katastrofa klimatyczna grozi nie tylko nam Homo sapiens, ale też wielu innym gatunkom. Również trzeba uświadomić ludzi, że zagraża nie tylko nam, ale i wielu innym gatunkom katastrofa ekologiczna. Czas uświadomić sobie to, że jesteśmy już od co najmniej kilkudziesięciu lat na zaawansowanym poziomie wielkiego wymierania. W którejś kolejności czeka ono również nasz gatunek. Continue reading “Nie mieszkamy sami na Ziemi”

Zjawisko fizyczne, w którym więcej energii cieplnej przybywa do systemu klimatycznego planety aniżeli ubywa z niego nazywamy globalnym ociepleniem. I ten proces współcześnie naukowcy obserwują, który miał swój początek w drugiej połowy XVIII wieku i trwa do dziś. A obserwują go za pomocą badań paleoklimatycznych (rdzenie lodowe, odwierty głębinowe, nacieki naskalne w jaskiniach, słoje drzew, koralowce), za pomocą termometrów i satelitów. Continue reading “Badania ocieplenia klimatu a opinia publiczna w dawnych czasach”

Wielu ludzi nie dowierza, że grozi nam widmo katastrofy klimatycznej. Nie zapoznało się wcale z danymi naukowymi tylko zaprzecza faktom naukowym bo im tak się wydaje. Najczęściej wymyślają teorie spiskowe, że są jakieś ukryte technologie wojskowe, których celem jest destabilizacja świata. Nie przyjmą pod uwagę tego, że to po prostu nasza ekspansywna gospodarka jest główną przyczyną zachodzących zmian klimatu i wymierania gatunków. Continue reading “Negacjoniści są wśród nas”

Wszyscy młodzi ludzie, którzy są mocno świadomi katastrofy klimatycznej mają dylemat mieć dzieci czy nie. Jeśli zdecydują się na to by ich nie mieć, to właśnie ze względu na groźbę nadejścia wspomnianej katastrofy. Natomiast jeśli zdecydują się mieć to właśnie po to aby byli pokoleniem, któremu uda się spowolnić wiele zmian klimatu. Jednak to pierwsze jest obecnie najlepszym rozwiązaniem. To drugie może się nie udać. Continue reading “Prawa kobiet w obliczu kryzysu klimatycznego”

Gdybym był wolny od depresji egzystencjalnej czy dopadła by mnie depresja klimatyczna? Być może. Gdybym nie miał innych zmartwień niż zagłada ludzkości z powodu globalnego ocieplenia i wymierania gatunków, to bym inaczej widział to życie. W tej chwili jestem mocno zdezorientowany. Powinienem protestować wraz z aktywistami, ale nie mam środków finansowych ani niestety czasu. Wpędza mnie to w głęboką depresję.

Chciałbym coś zrobić dla naszego świata, dla naszej Ziemi, ale nie mogę, nie dysponuję takim kapitałem jak Greta Thunberg, którą stać było na podróż jachtem do Nowego Jorku by się spotkać z wieloma ludźmi, min. tak słynnymi jak wybitnie społeczna kanadyjska dziennikarka i pisarka Naomi Klein. Gdyby nie internet, nawet bym o tym nie wiedział, że wielu ludzi, zwłaszcza młodych debatuje na temat zmian klimatu. Continue reading “Egzystencjalny niepokój w kontekście zmian klimatu i wymierania gatunków”

O ile świat się ociepli za 10 lat? Za 30? Za 50? Za 80? Wszystko zależy od tego jaki scenariusz emisji gazów cieplarnianych obierzemy jako cywilizacja. IPCC w ostatnim V Raporcie z 2013 r. ustalił takie cztery scenariusze emisji – RCP (Representative Concentration Pathways), czyli po polsku Reprezentatywne ścieżki
koncentracji – wymuszenia radiacyjne:

RCP2.6 (2.6 W/m2)
RCP4.5 (4.5 W/m2)
RCP6.0 (6.0 W/m2)
RCP8.5 (8.5 W/m2)

Obecnie jesteśmy gdzieś pomiędzy 4.5 a 6.0, a może już pomiędzy 6.0 a 8.5 W/m2. Ostatni scenariusz jest nazywany również business as usual (biznes jak zwykle), w którym nie ma żadnych działań mitygacyjnych aby zmniejszyć emisje gazów cieplarnianych (GHG) do atmosfery i do oceanów. Continue reading “Reprezentatywne ścieżki koncentracji gazów cieplarnianych”