Niestety jak politycy nie obudzą się i nie zaczną myśleć poważnie jak przystało na przywódców, to katastrofa nadejdzie wcześniej niż się ludzie tego spodziewają. W błogiej nieświadomości będą żyć co najwyżej jeszcze do 2030 roku. Potem nastąpi coś o czym lepiej nie myśleć, ale jednak musimy zdawać sobie sprawę, że mogą wystąpić nieodwracalne za naszego życia zmiany klimatyczne wysokiego kalibru jak np. gigantyczny rozpad lądolodu Antarktydy Zachodniej, zanik latem lodu morskiego w Arktyce czy też bardzo gwałtowne emisje metanu i dwutlenku węgla z wieloletniej zmarzliny, a może nawet samego metanu z podmorskich klatratów na szelfach kontynentalnych mórz syberyjskich. Continue reading “Przyszłe emisje gazów cieplarnianych a nagrzewanie się oceanów”
Czy konieczna będzie zmiana ustrojowa na uratowanie naszej Ziemi?
Kapitalizm to system niezbyt otwarty dla wszystkich ludzi. Jest podział na biednych i bogatych. System ten jest kwintesencją wzrostu gospodarczego, idei w ekonomii ustalonej jeszcze w czasach oświecenia. I właśnie ten wzrost gospodarczy przyspieszył tylko destrukcję Ziemi. Bo już w latach biblijnych jedno z przesłań w religii starotestamentowej “Czyńcie sobie Ziemie poddaną” stało się zarzewiem do tego aby ujarzmiać przyrodę. Ta koncepcja religijna przetrwała wieki. Continue reading “Czy konieczna będzie zmiana ustrojowa na uratowanie naszej Ziemi?”
Zerowanie emisji gazów cieplarnianych i tak nie do końca rozwiąże problem ocieplenia klimatu
Im bardziej zagłębiam się w temat zmian klimatu, tym większy niepokój mnie ogarnia. Najbardziej przerażające są emisje gazów cieplarnianych powodujące coraz wyższy wzrost temperatury w systemie klimatycznym Ziemi.
Nawet gdybyśmy dziś wyzerowali emisje gazów cieplarnianych to i tak nie tylko emisje ich będą wydobywać się ze źródeł naturalnych jak wieloletnia zmarzlina czy podmorskie klatraty metanu, ale też temperatura globalna będzie rosnąć. Pytanie jak długo? Jak długo ze źródeł naturalnych będą rosnąć koncentracje dwutlenku węgla, metanu i podtlenku azotu, co z kolei będzie miało wpływ na to jak długo będzie rosnąć temperatura globalna na Ziemi. Continue reading “Zerowanie emisji gazów cieplarnianych i tak nie do końca rozwiąże problem ocieplenia klimatu”
Zafiksowanie Amazonią
Mamy bardzo dziwny zwyczaj skupiania się tylko na tym co odgrywa największą rolę na świecie. Ostatnimi czasy wszystkie media, celebryci, a nawet politycy i reszta społeczeństwa ma skierowane oczy na Amazonię.
I owszem jest to najważniejszy ekosystem lądowy na Ziemi, który też odgrywa kluczową rolę jako Tipping Point w systemie klimatycznym Ziemi. Ostatni pożar tam w szczególności przyciągnął uwagę całego świata. Co bardzo irytujące mniejsze zainteresowanie jest znacznie większymi pożarami niż w Amazonii, które mają miejsce w południowej części Afryki. Tylko nieliczne media czy popularno-naukowe blogi coś na ten temat pisały.
Jednak Amazonia, i to nie w całości Brazylia, bardziej frapuje wszystkich. Oczywiście zachowanie jej w nienaruszonym stanie jest bardzo ważne, ale zachowując się w ten sposób dajemy przyzwolenie na niszczenie innych lasów, np. na Wyżynie Brazylijskiej. Można odnieść wrażenie, że zwyczajni ludzie myślą, że Amazonia to Brazylia i nic w niej więcej nie ma. Bo tylko Amazonia, Amazonia, Amazonia… jakby świat przyrody kończył się na tej części geograficznej świata. Umyka nam obraz całej Ziemi.
Nawet nie wiemy co się dzieje w jej wielu zakątkach. Jak znikają lasy deszczowe w Afryce równikowej, w Indiach, w Azji Południowowschodniej, zwłaszcza w Archipelagu Malajskim. Nic nie wiemy co się dzieje w tajgach Rosji, Kanady i Alaski. Tam pożary strawiły wiele hektarów lasów. Zdjęcia satelitarne NASA pokazały też pożary we wschodniej części USA, w odległej Australii na wschodnich wybrzeżach, na Bliskim Wschodzie, w południowej części Kazachstanu, ale też w Europie na Ukrainie i na południu Włoch.
Aż dziw bierze w końcu Ukraina to jest sąsiad Polski, ale Polacy, i nie tylko oni, są tylko zafiksowani Amazonią. Wcale nie przeczę, że nie należy ratować lasów amazońskich, ale spójrzmy nieco szerzej na obraz Ziemi, trochę dalej niż sięgają pospolite media.
Pożary dziś, pożary w połowie wieku, pożary pod koniec wieku
Pożary dziś
Nasza rzeczywistość staje się coraz bardziej brutalna. Najgorsze, że dziś ludzie zachowują się jak samobójcy i dokonują wielu podpaleń. Celowych podpaleń lasów, podpaleń wysypisk śmieci…itd. Pożary też mogą powstać nieświadomie gdy w coraz bardziej suchych siedliskach na ściółkę leśną czy gołą glebę ktoś nieostrożny rzuci niedopałek papierosa. Siedlisko leśne poniżej 10 % wilgotności z dużym prawdopodobieństwem zapali się wtedy.
Oczywiście z rąk podpalacza może wybuchnąć znacznie większy pożar czy to w lesie czy w zbiorowisku trawiastym. Bardzo rzadko, ale jest możliwe rozniecenie ognia w lesie czy na łące lub murawie, na stepie gdy spadną iskry z lokomotywy na wysuszoną glebę albo na szkło rozgrzane na Słońcu. To oczywiście jest też czynnik antropogeniczny, aczkolwiek bardzo rzadki. Jednak pożary wybuchają nie tylko z winy człowieka. z roku na rok jest coraz więcej pożarów, które wybuchają samoistnie. Albo od uderzeń piorunów, albo od rozniecenia iskry na wspomnianym szkle na obrzeżach widnych i bardzo suchych lasów albo też bezpośrednio na rozgrzaną i silnie wysuszoną glebę. Z tym mamy do czynienia coraz częściej. I no właśnie.
Continue reading “Pożary dziś, pożary w połowie wieku, pożary pod koniec wieku”
Śniegi i lody na Ziemi
Tak. Zmiany klimatyczne są najszybsze tam gdzie jest lód morski, lodowce szelfowe i kontynentalne, góry lodowe, lodowce górskie, wieloletnia zmarzlina. Akurat tam mało kto mieszka, np. na Grenlandii albo wcale, jak np. na Antarktydzie gdzie jedynie naukowcy dostrzegają procesy szybkiego topnienia i utraty masy lodowej na kontynencie.
Drastyczne ocieplenie klimatu w krainach lodu będzie mocniej zauważalne w drugiej połowie XXI w., a już na pewno na przełomie XXI i XXII w. To nieuniknione. Temperatura Ziemi najszybciej rośnie właśnie na wysokich szerokościach geograficznych, zwłaszcza najsilniej ogrzewa się półkula północna jeśli chodzi o lądy, bo jeśli chodzi o oceany najsilniej nagrzewa się półkula południowa.
Schłodzenie atmosfery Ziemi: silna La Nina lub wulkan o mocy Pinatubo
Gdybyśmy w 2020 r. mieli bardzo silną La Nina jak w 2011 r. to świat mógłby się nawet ochłodzić do poziomu z 2014 r., a to sprawiłoby, że Jet Stream mógłby regularnie szybciej płynąć i nie blokowałby atlantyckiej cyrkulacji zachodniej. No i może Europę i inne rejony świata by regularnie nawiedziły wtedy deszcze. Trend jednak jest taki, że z dekady na dekadę może być tych umiarkowanych i długotrwałych deszczów coraz mniej.
Continue reading “Schłodzenie atmosfery Ziemi: silna La Nina lub wulkan o mocy Pinatubo”
W potrzasku konsumpcji i wzrostu gospodarczego
Nie ma żadnych wątpliwości, że ekonomia gospodarcza musi ulec radykalnej zmianie. Idea wzrostu gospodarczego powinna pójść w zapomnienie jeśli chcemy uratować siebie i dużą jeszcze część gatunków na naszej planecie.
Wiąże się z tym najtrudniejsze zadanie: przestawienie ludzkości na dietę umiarkowanie odzwierzęcą, a w radykalnym przypadku w pełni na wegetariańską. Emisje dwutlenku węgla oraz zużycie wody są wielokrotnie mniejsze przy produkcji warzyw i owoców, aniżeli mięsa. Największe zużycie jest przy produkcji baraniny, potem wołowiny, wieprzowiny, drobiu i ryb. Continue reading “W potrzasku konsumpcji i wzrostu gospodarczego”
Kryzys wodny
Są już pierwsze poważne ofiary globalnego ocieplenia. Są nimi ryby i inne wodne zwierzęta, a także rośliny nadwodne. Zbiorniki i cieki wodne wysychają, a jak nie wysychają, to ogrzewające się ich wody wpływają na wymieranie ryb i innych organizmów uzależnionych od stabilnej temperatury i innych parametrów fizykochemicznych. To wszystko zostaje coraz silniej zaburzane w coraz cieplejszym świecie. Continue reading “Kryzys wodny”
Czeka nas być może podwójne zadanie, nie tylko dokonania pełnej dekarbonizacji, ale i zbicia koncentracji gazów cieplarnianych do poziomu przedindustrialnego
Aby skuteczniej spowolnić zmiany klimatu, powinniśmy nie tylko dokonać całkowitego zaniechania dalszych antropogenicznych emisji gazów cieplarnianych, ale też usunąć nadwyżkę tychże gazów wyemitowanych od ok. 1800 r. do atmosfery i oceanów. Powinniśmy zbić koncentrację dwutlenku węgla z dzisiejszego 410 ppm do 280, a przynajmniej do 300 ppm. Continue reading “Czeka nas być może podwójne zadanie, nie tylko dokonania pełnej dekarbonizacji, ale i zbicia koncentracji gazów cieplarnianych do poziomu przedindustrialnego”