Ekstremalne zdarzenia pogodowe a atrybucja

Bardzo często gdy dochodzi do ekstremalnych zdarzeń pogodowych łączymy to natychmiast ze zmianą klimatu, czyli z globalnym ociepleniem. Błąd. Nie należy zapominać, że odrębnie od zmiany klimatu, zachodzą również naturalne procesy żywiołowe. W pewnym sensie zdarzenia antropogenicznego ocieplenia nakładają się na zdarzenia naturalnego ocieplenia.

Przykładem naturalnego zdarzenia są cyklicznie co roku występujące huragany i tajfuny, które bardzo często przynoszą z sobą ogromne szkody materialne w obszarach zamieszkanych przez ludzi. Naukowcy skrupulatnie dokonują pomiarów by ocenić, na ile zjawiska występują naturalnie, a na ile z powodu ocieplenia klimatu wywołanego przez człowieka. Proces ten nazywa się atrybucją.

Cytat z Nauka o Klimacie:

“Naukowcy z National Oceanic and Atmospheric Administration od 2011 roku uczestniczą corocznie w przygotowywaniu specjalnego wydania biuletynu American Meteorological Society z opracowaniami dotyczącymi mających ostatnio miejsce zjawisk ekstremalnych. Z ich udziałem NOAA przygotowała zbiór informacji na temat atrybucji zjawisk ekstremalnych.”

Obecnie łatwiej jest dokonać takiej analizy gdy aktywność słoneczna obniża się, a nie podwyższa. Gdyby było na odwrót, trzeba było by brać pod uwagę także ocieplenie klimatu wywołane naturalnie, tak jak to było w pierwszej połowie XX wieku.

Ekstremalne zdarzenia pogodowe jednak występowały dawniej, występują teraz i będą występować w przyszłości tak samo. Dziś obserwujemy jednak ich większe natężenie i częstotliwość, niż na przykład 50 lat temu, gdy już zaczęła spadać aktywność słoneczna, mierzona dokładnie od co najmniej lat 60-tych.

Powodzie i susze występowały tak samo sto, pięćset czy tysiąc lat temu, jednak ich natężenie i częstotliwość były mniejsze. Przyczyną było to, że atmosfera miała w sobie mniej energii cieplnej i mniej zawierała wilgotności. To nie sprzyjało częstszym i większym zjawiskom ekstremalnym w przeszłości. Do 1769 roku atmosfera też nie była jeszcze wysycana stężeniem dwutlenku węgla, które oscylowało do tamtego czasu pomiędzy 278 a 280 ppm (parts per million).

I owszem były dawniej znacząco silne zjawiska pogodowe, które przynosiły wiele strat w ludziach oraz materialnych, ale były one dość rzadkie. Generalnie procesy klimatologiczne nie wywierały też większych szkód w ekosystemach oraz w ludzkich uprawach, jak to się dzieje coraz częściej w dzisiejszych czasach.

Zdarzenia takie ekstremalne często do dziś nazywa się powodzią stulecia czy suszą stulecia. Co kiedyś miało jakiś sens, bo statystycznie na wiek zdarzały się jedno lub dwa takie zdarzenia. Dziś stają się one normą, co jeszcze 20 lat temu było dość rzadkie.

Cytat z Nauka o Klimacie:

“Prawdopodobieństwo, że “zjawisko stulecia” wystąpi na przestrzeni konkretnego dwudziestolecia to już 18%, w ciągu pięćdziesięciu lat wystąpi na 40% a w ciągu stulecia – na 63%, czyli już z dość dużym prawdopodobieństwem.”

Rysunek: Prawdopodobieństwo wystąpienia „zjawiska 100-lecia” w określonym okresie. Z definicji, prawdopodobieństwo że zjawisko 100-lecia wystąpi w konkretnym roku wynosi 1%. To oznacza, że z prawdopodobieństwem 99% ono nie wystąpi. Aby obliczyć prawdopodobieństwo, czy zjawisko stulecia wydarzy się w dowolnej długości okresie, należy od 100% odjąć prawdopodobieństwo jego nie-wydarzenia się w tym okresie, a wynosi ono 99%*99%*...*99% - czynników powinno być tyle, ile lat w naszym okresie.

Przyszłość jednak będzie wskazywać, że zjawiska antropogeniczne będą znacząco przeważać nad zjawiskami naturalnymi. Nawet gdy pojawi się wzrost aktywności słonecznej, to i tak wzrost koncentracji gazów cieplarnianych będzie wzrastał coraz silniej gdy będziemy dalej spalać paliwa kopalne i wylesiać planetę w takim tempie jak teraz.

Zdarzenia ekstremalne pogodowe będą o wiele większe w przyszłości. Im dalej, tym będą większe. Już wkrótce pojawią się tak silne i długo trwające przy swym natężeniu huragany i tajfuny, że trzeba będzie je sklasyfikować do kategorii 6. W późniejszych dekadach, gdzieś pod koniec wieku, pojawią się superhuragany i supertajfuny oraz supersztormy, które naukowcy nazywają hiperkanami.

http://naukaoklimacie.pl/aktualnosci/zjawiska-ekstremalne-na-ile-odpowiada-za-nie-zmiana-klimatu-280

https://pl.wikipedia.org/wiki/Hiperkan

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *